افت سرمایه (Drawdown) چیست و چگونه باید کنترل شود؟

افت سرمایه (Drawdown) چیست و چگونه باید کنترل شود؟

منظور از افت سرمایه، کاهش ارزش سبد سرمایه‌گذاری یا پرتفولیو یک سرمایه‌گذار نسبت به ماکزیمم مقدار آن در یک دوره زمانی مشخص است که به صورت درصد اندازه‌گیری می‌شود. با استفاده از این تعریف، تنها زمانی می توان افت سرمایه را محاسبه کرد که پورتفولیو پس از یک افت، مجدداً شروع به افزایش کند. از این رو برخی از مدیران سرمایه‌گذاری، از افق‌های زمانی مشخص برای اندازه‌گیری کاهش سرمایه‌هایی که در دوره‌های سالانه یا فصلی رخ داده، استفاده می‌کنند.

استفاده از روش محاسبه ۹۰ روزه یا سه‌ماهه برای افت سرمایه، معامله‌گران را قادر می‌سازد میزان کاهش سرمایه خود را در دوره‌های زمانی مختلف با یکدیگر مقایسه کنند. این نوع تجزیه و تحلیل یک تحلیل دوره‌ای است، که در آن دوره‌ها می توانند از یک روز معین در طول عمر صندوق سرمایه‌گذاری یا در ابتدای هر ماه شروع شوند. در این شرایط، یک مدیر سرمایه‌گذاری به دنبال بدترین افت سرمایه، در طول یک دوره مشخص مثلاً سه‌ماهه است، که حداکثر افت سرمایه (Maximum Drawdown) نامیده می‌شود. برخی از مدیران سرمایه‌گذاری، حتی حداکثر افت سرمایه را در یک دوره خاص، از زمان شروع آن دوره در نظر می‌گیرند.

همچنین شما می‌توانید با استفاده از حداکثر افت سرمایه، میزان ریسک یک صندوق سرمایه‌گذاری را تعیین کنید. به عنوان مثال یک صندوق‌ پوشش ریسک که به طور معمول ماهانه یک درصد سود کسب می‌کند، اگر در یک دوره پنج‌ساله حداکثر افت سرمایه آن ۲۰ درصد باشد، پرچم قرمز دریافت کرده و به عنوان صندوق پرریسک در نظر گرفته می‌شود. همچنین سرمایه‌گذاری در صندوق‌هایی که به طور کلی بی‌ثبات بوده و حداکثر افت سرمایه زیادی دارند، ریسک بالایی دارد.

البته از آنجایی‌که حداکثر افت سرمایه وابسته به زمان است، یک شاخص کامل برای اندازه‌گیری ریسک نیست. معامله‌گر برای تعیین میزان ریسک باید فرکانس و اندازه کاهش سرمایه را نیز در نظر بگیرد. بعلاوه، اگرچه افت سرمایه یک رویداد مربوط به گذشته است، اما می‌تواند به شما نشان دهد که مدیر سرمایه‌گذاری تا چه حد ریسک‌پذیر است.

چگونه افت سرمایه را کنترل کنیم؟

ضرر در معامله و کاهش سرمایه قسمتی از مدیریت پورتفولیو است. هنگامی که یک سرمایه‌گذار اشتباه می‌کند، مدت زمانی طول می‌کشد تا پورتفولیوی وی ضررها را جبران کند. نکته این است که تا می‌توانید ضررها را محدود کرده و به سراغ یک معامله دیگر بروید. با توجه به این نکته، سرمایه‌گذار باید در مورد نتایج احتمالی ناشی از افت سرمایه و چگونگی مدیریت معاملات و ریسک‌ها فکر کند.

یکی از اولین مواردی که باید در مورد آن فکر کنید، حداکثر ضرر در مقابل سود مورد انتظار (Risk/Reward Ratio) است که مایلید قبل از توقف استراتژی معاملاتی و یا پایان معامله بپذیرید. این درصد باید بر اساس میزان درآمد شما باشد و بر اساس این فرآیند یک استراتژی مدیریت ریسک طراحی کنید.

بیشتر بخوانید: استراتژی معاملاتی مارتینگل و آنتی مارتینگل چیست؟

یک سرمایه‌گذار باید کاهش سرمایه را به صورت سالانه و ماهانه، بررسی کرده و مدیریت نماید. در بررسی حداکثر کاهش سرمایه ماهانه، می‌توان انعطاف‌پذیر عمل کرد اما باید با سود مورد انتظار هماهنگ باشد. اگر استراتژی شما دستیابی به سود سالانه ۲۰ درصد است، سود ماهانه باید به طور متوسط ۱.۶۶ درصد باشد. برای مدیریت سرمایه، کاهش سرمایه شما به صورت سالانه نباید به بالای ۲۰ درصد برسد و افت سرمایه ماهانه نیز باید کمتر از ۱.۶۶ درصد باشد.

اما هنگامی که پرتفوی سرمایه‌گذار، بیش از مبلغ برنامه‌ریزی شده ماهانه ضرر می‌کند، یک مدیر باید چه عکس‌العملی نشان دهد؟ در چنین مواردی تعدادی تکنیک وجود دارد که شامل کاهش پرتفو (winding down)، پوشش ریسک (hedging) پرتفو یا فروش (unwinding) دارایی‌های پرریسک پرتفو است.

درک مفهوم افت سرمایه‌ پرتفولیو سرمایه‌گذاری در یک افق زمانی، برای ایجاد سودآوری مداوم، بسیار مهم است. تمام استراتژی‌های سرمایه‌گذاری که قصد دارند بازدهی بالاتر از نرخ بهره بدست آورند باید ریسک‌ها را در پورتفولیوی خود لحاظ کنند. هرچه ریسک بیشتر باشد، سود مورد انتظار نیز بیشتر خواهد بود.

منبع: fxempire

بیشتر بخوانید:همه چیز در مورد پونددلار GBPUSD

بیشتر بخوانید:مهم‌ترین نکات معامله جفت ارز یورو دلار EURUSD در فارکس